کد مطلب:27898 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:169
321. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:خداوندعز و جل از هر امّتی پیامبری برگزید و برای هر پیامبر، وصی ای. من، پیامبر این امّتم و علی، وصی من در عترت و خاندان و امّت من پس از من است.[2]. 322. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:نخستین وصیّ روی زمین، هبة اللَّه، پسر آدم بود و هیچ پیامبری درنگذشت، مگر آن كه وصی ای داشت. پیامبران، صد و بیست هزار تن بودند كه پنج تن از آنان اولو العزم اند:نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و محمّد. همانا علی بن ابی طالب، موهبت خدا به محمّد بود و علم اوصیا و علم همه پیشینیان خود را به ارث بُرد. آگاه باشید كه محمّد نیز علم همه پیامبران و فرستادگان پیش از خود را به ارث برد.[3]. 323. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:خداوند متعال، صد و بیست و چهار هزار پیامبر داشت كه من سَرور و برترین و گرامی ترین آنان نزد خدایعز و جل هستم و هر پیامبری وصی ای دارد كه به امر خداوند - كه یادش بلند باد! - به او وصیّت می كند و وصیّ من، علی بن ابی طالب، سرور و برترین و گرامی ترین اوصیا نزد خدای عز و جلاست.[4]. 324. إثبات الوصیّة - در خبر دعوت پیامبرصلی الله علیه وآله از بنی هاشم -:روایت شده است كه او آنان را دوباره دعوت نمود و همه آنان را اطعام كرد و از یك كاسه شیر به آنان نوشاند تا همه سیراب شدند. آن گاه به آنان گفت:«ای بنی عبد المطّلب! از من فرمان بَرید تا حكمران و فرمانروای زمین شوید. خدایعز و جل هیچ پیامبری را برنینگیخت، جز آن كه برای او وصی، برادر و وزیری (دستْ یاری) قرار داد. پس كدام یك از شما برادر، وصی، وزیر و ادا كننده بدهی های من می شود؟». پس، از پذیرش آن خودداری كردند و گفتند:چه كسی تاب و توانش مانند توست؟ پس امیر مؤمنان - كه سنّش از همه آنان كم تر بود -، برخاست و به پیامبرصلی الله علیه وآله گفت:من، ای پیامبر خدا! پس، پیامبرصلی الله علیه وآله به او گفت:«به جانم سوگند كه آنچه گفتم، می پذیری و دعوتم را اجابت می كنی». از این رو، او (ونه كس دیگری) وصی وبرادر ووارث پیامبرصلی الله علیه وآله شد.[5]. 325. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:ای علی! تو جانشین من بر امّتم در هنگام حیات و پس از مرگم هستی و نسبت تو با من، همانند نسبت شیث با آدم علیه السلام و سام با نوح علیه السلام و اسماعیل با ابراهیم علیه السلام و یوشع با موسی علیه السلام و شمعون با عیسی علیه السلام است. ای علی! تو وصی و وارث منی.[6]. 326. امام صادق علیه السلام:وصیّ آدم علیه السلام پسرش شیث (هِبَة اللَّه) بود و وصیّ نوح علیه السلام سام و وصیّ ابراهیم علیه السلام اسماعیل و وصیّ موسی علیه السلام یوشع بن نون و وصیّ داوودعلیه السلام سلیمان و وصیّ عیسی علیه السلام شمعون و وصیّ محمّدصلی الله علیه وآله علی بن ابی طالب كه بهترینِ اوصیاست.[7]. برای آگاهی بیشتر از نام های اوصیا از آدم علیه السلام تا خاتم الأنبیاصلی الله علیه وآله، ر. ك: الكافی:92/113/8، كتاب من لا یحضره الفقیه:5402/174/4، الأمالی، صدوق:661/486، كمال الدین:1/211، الإمامة والتبصرة:1/153، الأمالی، طوسی:991/442، قصص الأنبیاء:448/371، مشارق أنوار الیقین:58، بشارة المصطفی:82، كفایة الأثر:147، مناقب آل أبی طالب:251/1، المسترشد:245/574، إثبات الوصیّة.
320. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:هر پیامبری وصی و وارثی دارد و علی، وصی و وارث من است.[1].